Waarom lijken sommige mensen bezeten als het gaat om het openen van treindeuren?
Ik zie bijna nooit iemand die rustig en maar 1 keer op de knop drukt. Nee, meestal is het een aantal keer en in die aantal keer wordt de mensch steeds gefrustreerder omdat de deuren niet open gaan (in een tijdsbestek van 3 seconden).
Net heb ik een ware heks ontmoet.
Zo iemand waarbij je uien en kruizen uit je tas wil toveren om een exorcisme uit te voeren.
Er werd omgeroepen dat het volgende station 's-Hertogenbosch was (met klemtonen op letters waarvan je het bestaan amper wist).
Ik pakte rustig m'n spullen (lees: jas, tas en koffer. Comfortabele shizzle dus hiero) en liep naar de deur. En daar stond ze.
Meestal als de stem van de conducteur klinkt, duurt het nog een meter of 500 voordat je daadwerkelijk op het station aankomt. Dat had deze vrouw niet begrepen. Vanaf het moment dat de stem door de trein galmde begon Cruella als een bezetene op de knop te drukken. Ik overdrijf niet.
Zo hard dat haar wijsvinger krom stond en wit werd. Er kwam nog net geen stoom uit haar neus en oren maar ik zweer je dat ik een paar schubben zag (en een berg zwart-witte puppies in haar tas).
Ik snap dat niet.
(Mijn economiedocent op de middelbare school zei altijd: "Ja, je snapt het wel. Maar begrijp je het ook?". Dat snapte ik nooit. En begreep ik ook niet.)
Af en toe ben ik ook best, vrij, tamelijk ongeduldig. Maar ik heb ook enigszins verstand dat zegt dat de treindeuren pas open gaan als de trein STIL staat. Niet als ie nog rijdt. En dat het dus geen zin heeft om als een freak op die knop te gaan slaan.
Als iemand dat WEL doet word ik geïrriteerd (normaal nooit). Stiekem moest ik ook wel lachen omdat de deuren ook niet open gingen doen de trein daadwerkelijk stil stond. Ik had eigenlijk verwacht dat ze toen zou gaan schreeuwen of in ieder geval de man achter haar zou uitschelden voor uh...poepschoen ofzo.
Dat deed ze niet.
Ik zie bijna nooit iemand die rustig en maar 1 keer op de knop drukt. Nee, meestal is het een aantal keer en in die aantal keer wordt de mensch steeds gefrustreerder omdat de deuren niet open gaan (in een tijdsbestek van 3 seconden).
Net heb ik een ware heks ontmoet.
Zo iemand waarbij je uien en kruizen uit je tas wil toveren om een exorcisme uit te voeren.
Er werd omgeroepen dat het volgende station 's-Hertogenbosch was (met klemtonen op letters waarvan je het bestaan amper wist).
Ik pakte rustig m'n spullen (lees: jas, tas en koffer. Comfortabele shizzle dus hiero) en liep naar de deur. En daar stond ze.
Meestal als de stem van de conducteur klinkt, duurt het nog een meter of 500 voordat je daadwerkelijk op het station aankomt. Dat had deze vrouw niet begrepen. Vanaf het moment dat de stem door de trein galmde begon Cruella als een bezetene op de knop te drukken. Ik overdrijf niet.
Zo hard dat haar wijsvinger krom stond en wit werd. Er kwam nog net geen stoom uit haar neus en oren maar ik zweer je dat ik een paar schubben zag (en een berg zwart-witte puppies in haar tas).
Ik snap dat niet.
(Mijn economiedocent op de middelbare school zei altijd: "Ja, je snapt het wel. Maar begrijp je het ook?". Dat snapte ik nooit. En begreep ik ook niet.)
Af en toe ben ik ook best, vrij, tamelijk ongeduldig. Maar ik heb ook enigszins verstand dat zegt dat de treindeuren pas open gaan als de trein STIL staat. Niet als ie nog rijdt. En dat het dus geen zin heeft om als een freak op die knop te gaan slaan.
Als iemand dat WEL doet word ik geïrriteerd (normaal nooit). Stiekem moest ik ook wel lachen omdat de deuren ook niet open gingen doen de trein daadwerkelijk stil stond. Ik had eigenlijk verwacht dat ze toen zou gaan schreeuwen of in ieder geval de man achter haar zou uitschelden voor uh...poepschoen ofzo.
Dat deed ze niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten