Ik heb vandaag gezongen op de Uitvaartvakbeurs. Een mond vol.
En een evenementenhal vol. Ik wist niet wat ik zag.
Daar kwam ik aangereden in m'n rode bak, lekker naïef gedacht dat ik dichtbij de ingang kon parkeren. Nou, het leek de Efteling wel. Rijen met auto's en opgewekte (!) mensen die uit die auto's stapten.
Ik weet niet..maar een Uitvaartbeurs klinkt mij niet als een gezellig familie uitje in de oren.
Voordat ik binnen was, was ik een kwartier verder. Eerst natuurlijk een roteind lopen naar de ingang, daarna moest ik nog een vierkantje met m'n naam en gegevens uit het entreebewijs knippen, dat in zo'n plastic ding doen met een speld zodat iedereen kon zien wie ik was en toen mocht ik doorlopen.
Dat vierkantje kon je daar ter plekke uitknippen. Er lagen daar scharen (aan touwtjes) voor mensen die thuis niet langs de stippellijntjes hadden geknipt (like myself). Ik vond dat toch enigszins dubbel..scharen zijn gevaarlijk. Mensen met (zelf)moordneigingen zouden daar verkeerde dingen mee kunnen doen. Aan de andere kant, dan staat er ook wel meteen een kist voor je klaar.
Ik heb m'n ogen uitgekeken. Wat je aantreft op zo'n beurs! Sowieso zijn daar 3 dagen lang elke dag minimaal 4000 bezoekers. Wel vanuit het bedrijfsleven maar dan nog. Dat is veel.
Ik zag kisten staan, van hout tot goud (van €48000!!!!), graafmachines (leuk voor een visueel ingesteld persoon als ik), sjerpen met kruisjes, koetsen, urnen, kaarsen, kruizen, bloemstukken etc.
Dracula had zich thuis gevoeld.
Afijn, ik moest dus een mopje zingen ter promotie van een heel mooi bedrijf:
Silene uitvaartmuziek. Respect voor deze jongens! Ziet dat er mooi uit of ziet dat er mooi uit??
Speciaal voor de gelegenheid had ik hele speciale en bijzondere nummers uitgekozen zoals 'Use somebody' en 'Make you feel my love'. En natuurlijk klassiekers als 'Death of a discodancer' en 'Born dead, buried alive'.
Ik heb me kostelijk vermaakt.
www.nadeche.net
En een evenementenhal vol. Ik wist niet wat ik zag.
Daar kwam ik aangereden in m'n rode bak, lekker naïef gedacht dat ik dichtbij de ingang kon parkeren. Nou, het leek de Efteling wel. Rijen met auto's en opgewekte (!) mensen die uit die auto's stapten.
Ik weet niet..maar een Uitvaartbeurs klinkt mij niet als een gezellig familie uitje in de oren.
Voordat ik binnen was, was ik een kwartier verder. Eerst natuurlijk een roteind lopen naar de ingang, daarna moest ik nog een vierkantje met m'n naam en gegevens uit het entreebewijs knippen, dat in zo'n plastic ding doen met een speld zodat iedereen kon zien wie ik was en toen mocht ik doorlopen.
Dat vierkantje kon je daar ter plekke uitknippen. Er lagen daar scharen (aan touwtjes) voor mensen die thuis niet langs de stippellijntjes hadden geknipt (like myself). Ik vond dat toch enigszins dubbel..scharen zijn gevaarlijk. Mensen met (zelf)moordneigingen zouden daar verkeerde dingen mee kunnen doen. Aan de andere kant, dan staat er ook wel meteen een kist voor je klaar.
Ik heb m'n ogen uitgekeken. Wat je aantreft op zo'n beurs! Sowieso zijn daar 3 dagen lang elke dag minimaal 4000 bezoekers. Wel vanuit het bedrijfsleven maar dan nog. Dat is veel.
Ik zag kisten staan, van hout tot goud (van €48000!!!!), graafmachines (leuk voor een visueel ingesteld persoon als ik), sjerpen met kruisjes, koetsen, urnen, kaarsen, kruizen, bloemstukken etc.
Dracula had zich thuis gevoeld.
Afijn, ik moest dus een mopje zingen ter promotie van een heel mooi bedrijf:
Silene uitvaartmuziek. Respect voor deze jongens! Ziet dat er mooi uit of ziet dat er mooi uit??
Speciaal voor de gelegenheid had ik hele speciale en bijzondere nummers uitgekozen zoals 'Use somebody' en 'Make you feel my love'. En natuurlijk klassiekers als 'Death of a discodancer' en 'Born dead, buried alive'.
Ik heb me kostelijk vermaakt.
www.nadeche.net
Geen opmerkingen:
Een reactie posten