Zucht.

Waarschuwing: Dit wordt een zeikblog.

Ik voel me kut. Al een paar dagen. Wat de reden precies is, weet ik niet. (NEE, IK BEN NIET ONGESTELD EN IK MOET HET OOK NIET WORDEN) .
Ik denk dat ik last heb van de crisis. Of ja denk, ik weet het wel zeker. De baan die ik zou krijgen, gaat vooralsnog niet door vanwege te weinig aanmeldingen. Mensen willen niet meer betalen voor muziekles. Tja, dan houdt het een beetje op. Op m'n andere werk is er gezeik met m'n contract. Ik werk daar nu 2 maanden zonder iets ondertekend te hebben omdat ik de aardige mevrouw die daar over gaat telkens niet kan bereiken. 8765 x voicemail ingesproken, 4583 keer bezoekjes gebracht en duizend miljoen mails verder en ik heb nog steeds geen salaris. Verder zijn zeg maar alle optredens in september niet doorgegaan en is er voor oktober ook al weer een gecanceld. YES. Het voelt alsof ik stil sta.

Ik haat dit omdat ik me dan zo'n standaard depressief zeikwijf voel, uit een slechte romantische comedy die badend in tissues jankend op de bank ligt, lurkend aan een fles whiskey.
Al lag ik in mijn geval niet op een bank, maar zat ik in een stinkende stoptrein (zonder de alcohol).
Ge-nant. Stiekem maakte ik een klein vreugdesprongetje omdat ik m'n tranen in bedwang had kunnen houden in publieke ruimtes. Hoezee, hoezee, hoezee!!

Toen had ik het briljante idee om te gaan zingen want dat zou me dan moeten opvrolijken.
Nou, je had me beter met m'n kop in een taart kunnen duwen, dan had ik misschien nog een beetje gelachen. Al m'n techniek leek verdwenen te zijn, ik blokkeerde op bijna elke noot en als de tekst ook maar een beetje sentimenteel werd, begon ik weer.
Dus ik vraag u, broeders en zusters: WAAR IS DAT FEESTJE?!

www.nadeche.net
www.zangoefeningen.nl