Gisteren moest ik invallen bij Vocalized, ook wel bekend als 'De mooiste zangschool van Nederland'. Voor de mensen die het niet kennen, het ligt in de Mortel (WAAR?!). En ja, het is zo middle-of-nowhere-derig als het klinkt. Wat dus betekent dat je helft van de autorit (een half uur!) het risico loopt om achter een tractor of ander boers voertuig terecht te komen, op wegen waar je NIET kan inhalen. Dat geluk had ik gisteren.
Ten eerste stond ik op de weg richting Eindhoven al zalig in de file. Daarna was het superfijn dat vrachtwagens elkaar gingen inhalen. For your information: dat gaat niet heel snel, dat gaat fucking langzaam. Ik rijd altijd best hard en ben in de auto ook best ongeduldig. Best.
Dus ik dacht toen ik eindelijk van de snelweg af was; nu kan ik wel weer een paar minuutjes inhalen. No way. De tractors, vrachtwagens en huisvrouwbestuurders (het type dat telkens net onder de toegestande snelheid gaat zitten) vlogen me om de oren. Op een gegeven moment was ik het schelden beu dus zat ik met een rode kop vingertikkend achter het stuur. "Blijf positief Nadeche, blijf positief. Dan zullen positieve dingen jou overkomen". Het enige positieve was dat 1 (!!!!) vrachtwagen een afslag eerder nam dan ik dacht. God zegen mij.
Het lesgeven bij Vocalized was overigens hartstikke tof. Ik had alleen maar leerlingen die allemaal echt iets konden, goed voorbereid waren en durfden te zingen. Het leuke was dat ik iedereen wel weer een stapje verder heb kunnen helpen (denk ik) en dat gaf mij ook weer voldoening. Het was zeker een geslaagde avond.
Helaas zat ik op de terugweg achter een leuke mevrouw die bij elke bocht op haar rem ging. Yes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten