dinsdag 5 maart 2013

Cheat on me

Gisteren heb ik een nieuw programma op RTL 4 gekeken: 'Cheat on me'. Mijn innerlijke sjappie was helemaal blij toen ik dit een tijd geleden voorbij zag komen op de reclame. 'Yes, Temptation Island the sequel!', dacht ik. Zoals ik al in een eerdere blog schreef: ik hou van dit soort programma's. Ik kan niet precies uitleggen waarom, maar ik denk omdat het zulke vermakelijke en vooral domme televisie is.

Het concept is als volgt: 10 stellen (waaronder een homostel en een lesbisch stel) worden bij elkaar gezet in een luxe villa in Thailand. Het winnende stel krijgt €35000 (wat ik echt een schamel bedragje vind) maar daarvoor moeten ze wel eerst doen alsof ze een relatie hebben met een ander. Elke dag worden de mannen en vrouwen namelijk gekoppeld aan een ander en de bedoeling is dat de anderen er niet achter komen wie elkaars echte partner zijn. NONDEJU, WAT EEN KLASSE CONCEPT.
Natuurlijk moeten ze voor de ogen van hun partner allerlei opdrachten uitvoeren en dat is geen touwtje springen en boter, kaas en eieren. Eerder aan elkaars oor sabbelen en dirty talk fluisteren (ik citeer: "Als ik vrijgezel was, had ik jou hier super super super hard lopen naaien", het niveau is weer torenhoog), slagroom van elkaars boobies likken en in een latere aflevering zal er vast ook een opdracht komen met schaamhaar en poepseks, daar ben ik van overtuigd.
Nou heb ik als echte fan wat research gedaan. Wat blijkt? De helft is single of heeft pas een relatie met elkaar sinds de start van het programma. En er zitten een aantal heuse famewhores in die ook al in verschillende andere programma's opdoken.
Ik vraag jullie: Serieus guys, hoe ver willen we gaan? Om zo geloofwaardig mogelijk over te komen als echt stel met je fake partner, kun je eigenlijk geen opdracht weigeren. Zelfs niet als jouw partner van die aflevering eruit ziet als een gekookte hond met een verlamd gezicht. Leuk zeg.

Ten eerste is €35000 echt niet zoveel. Oke, het is zeker een leuk zakcentje maar om daar nou je partner  keihard voor te kwetsen...mwa (als de relatie echt is dan).
Ten tweede: op 1 vent na, zijn het allemaal lelijke mensen. Als er dan geviezerikt wordt, wil ik op z'n minst naar lekkere hoofden kijken.
Ten derde: Uiteraard heeft iedereen weer het IQ van een steen. Dat is best vermakelijk maar ook om je gruwelijk aan te ergeren. Een deelneemster over haar neppartner die ze minder aantrekkelijk vond: "Het leek wel op Walibi Fright Night, ik ben nog bang". Ja, en jij ziet beter uit als je je omdraait en wegrent.
Ten vierde: Waarom kijk ik hier naar? Ik heb ooit 550 voor m'n cito gehaald. Hard to believe, I know. Ik zou toch naar iets intelligentere programma's moeten kijken. Wat dat betreft hebben m'n ouders me opgegeven. De lijn naar films van hetzelfde niveau hebben ze ook al getrokken. Is het een niemandalletje, vindt m'n vader het meteen iets voor mij. Yes.

Het lijkt me overigens wel heerlijk om zo'n programma te presenteren. Dat je iedereen de fout in ziet gaan en dat jij al weet dat alles gestuurd wordt en bedacht is en dat je hoe dan ook genaaid wordt (met piemel of zonder).
Misschien moet ik ook eens nadenken over zo'n soort concept. Iets met een onbewoond eiland, 25 mooie mannen, Nadeche Laumen en geen camera's. God, I'm good.

www.nadeche.net
www.zangoefeningen.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten