Ik kan uren naar kookprogramma's kijken. Maar echt.
Masterchef, Topchef, My kitchen rules, prut in m'n pan, alles. Maar vooral, 24kitchen.
Voor de mensen zonder digitale televisie; dit is een zender waarop (zoals de naam al doet vermoeden) 24 uur per dag kookprogramma's te zien zijn. Met als aanvoerder van het hele stel Rudolph van Veen uit Tilburg. (HEEUUJJJJJJJJJ).
Ik vind het wel zo verdomde gezellig om naar hem te kijken. Zijn recepten zijn heel lekker, gezond en toegankelijk en dat maakt het voor een ambitieuze amateurkok als moi echt een feestje. En hij heeft natuurlijk een mega mooie slogan: "Maak het jezelf vooral makkelijk. Maar maak het wel altijd lekker". NAAHHHHHH. Bedankt Dolf.
Ik pretendeer absoluut geen wereldchefkok te zijn maar ik heb er wel heel veel plezier in. En al zeg ik het zelf, ik maak vaak best lekkere dingen, al dan niet gejat.
(Ja ja, voor de echte stoere mannen is hier het boek 'Rudolph's cupcakes'. Voor een extra stijve piemel.)
Nou heb ik zeker niet altijd een interesse gehad voor koken en eten. Ik kan me een tijd herinneren dat ik niet eens fatsoenlijk een ei kon bakken. Toen ik rond m'n 18e een baantje kreeg in de "horeca" (a.k.a. een veredeld sportcafé of zoals wij het toen noemden, Grand Café Dooie Boel) en we daar ook "maaltijden" moesten bereiden (zo zag ik het toen maar dat was natuurlijk niets meer dan een frikandel in het vet smijten en het tosti ijzer dicht klappen) scheet ik in m'n broek.
U moet weten dames en heren, ik ben best onhandig. En met best, bedoel ik heel erg. M'n moeder vertelde dat dat pas sinds m'n puberteit zo is en dat het daarvoor juist het tegenovergestelde was.
I solute you hormones!
Ik werd dus voordat ik überhaupt een dag gewerkt had, al zenuwachtig bij de gedachte dat ik een scherp mes in m'n handen zou hebben en borden of glazen zou kunnen laten vallen. Dat eerste bleek reuze mee te vallen, dat tweede niet. Ik heb verschillende keren mensen een flinke bierdouche gegeven ("Dank u vriendelijk en tot nooit meer ziens") en ik kan je vertellen, dat was minder prettig. Voor beide partijen.
Mijn interesse voor koken en gezond eten kwam eigenlijk pas twee jaar geleden. Ik heb tot m'n 24e in een studentenhuis gewoond en daar was de keuken zo smerig dat ik amper m'n pan op het fornuis durfde te zetten, laat staan een lekkere maaltijd wilde bereiden. Nu woon ik in een appartementje met een eigen keuken. WAL-HAL-LA! Ik heb altijd wel redelijk gezond gegeten maar nooit heel bewust. Pas toen ik het boek 'Eet jezelf mooi, slank en gelukkig' van Amber Albarda las (waarin wordt uitgelegd hoe je voedsel voor je kan laten werken), ben ik echt anders gaan eten en me er ook voor gaan interesseren. En daar horen in mijn geval kookprogramma's bij.
Oh en vooral rond kerst...dan is het helemaal smullen geblazen met 24kitchen. Ysai (m'n broertje die ook hooked is) en ik hebben ook naar aanleiding daarvan, besloten dat we dit jaar een 5 gangen diner gaan bereiden met kerst. En serieus, ik heb er nu al zin in. Niet alleen in het eten zelf maar vooral in het koken. Het is echt zo dat als je het zelf bereid hebt, het lekkerder smaakt omdat je weet dat er zorg aan is besteed.
Trouwens, als je soms die programma's ziet op 24kitchen baal ik dat ik geen ander beroep heb gekozen. (Nou denk ik dat sowieso wel eens want ik ben zo arm dat het zeer doet). Of ik er genoeg talent en geduld voor zou hebben, is een tweede maar man oh man, die reizen die ze mogen maken! Die crossen de hele wereld over om overal te vreten. En dan niet zomaar een verlept broodje bal van een aftandse snackbar. Nee, alleen maar specialiteiten van een bepaald land of streek. Hoe geweldig is dat? En dan zie je ze daar zo heel kut en vervelend in het mooiste natuurgebied van de wereld, met twee pannetjes en een zongebruinde bakkes die gerechten namaken. En proosten met mega lekkere wijnen, vers uit het vat. Bah, wat ontzettend zwaar.
Die Jamie Oliver trouwens, die kookt wild. Als hij ergens olijfolie overheen giet, ligt niet alleen de helft op de grond maar vindt hij het ook nodig om het te druppelen vanaf twee meter hoogte. Hetzelfde met "a pinch of salt". Hij kan het net zo goed door de kamer smijten, dan komt dezelfde hoeveelheid op het eten terecht. En dan die handbewegingen bij zinnen als "I'm making a beautiful salad with lovely fresh herbs and delicious spicy chicken". Dat lijkt op in het wildeweg boksen en hopen dat je iets raakt.
En hij slist. Ook heerlijk. "And as a finishing touch, a pinch of spit".
Maar ook hij kookt gezellig. Al die kookprogramma's zijn gezellig. Omdat het gaat om genieten van lekker eten en daar moet je de tijd voor nemen. En dat is mijn slogan. Bedankt Nadeche.
P.S. Als iemand mij ooit nog professioneel wil leren snijden (je weet wel, zo ratatatatatatat. Klaar!) dan sta ik daar geheel voor open.
Masterchef, Topchef, My kitchen rules, prut in m'n pan, alles. Maar vooral, 24kitchen.
Voor de mensen zonder digitale televisie; dit is een zender waarop (zoals de naam al doet vermoeden) 24 uur per dag kookprogramma's te zien zijn. Met als aanvoerder van het hele stel Rudolph van Veen uit Tilburg. (HEEUUJJJJJJJJJ).
Ik vind het wel zo verdomde gezellig om naar hem te kijken. Zijn recepten zijn heel lekker, gezond en toegankelijk en dat maakt het voor een ambitieuze amateurkok als moi echt een feestje. En hij heeft natuurlijk een mega mooie slogan: "Maak het jezelf vooral makkelijk. Maar maak het wel altijd lekker". NAAHHHHHH. Bedankt Dolf.
Ik pretendeer absoluut geen wereldchefkok te zijn maar ik heb er wel heel veel plezier in. En al zeg ik het zelf, ik maak vaak best lekkere dingen, al dan niet gejat.
(Ja ja, voor de echte stoere mannen is hier het boek 'Rudolph's cupcakes'. Voor een extra stijve piemel.)
Nou heb ik zeker niet altijd een interesse gehad voor koken en eten. Ik kan me een tijd herinneren dat ik niet eens fatsoenlijk een ei kon bakken. Toen ik rond m'n 18e een baantje kreeg in de "horeca" (a.k.a. een veredeld sportcafé of zoals wij het toen noemden, Grand Café Dooie Boel) en we daar ook "maaltijden" moesten bereiden (zo zag ik het toen maar dat was natuurlijk niets meer dan een frikandel in het vet smijten en het tosti ijzer dicht klappen) scheet ik in m'n broek.
U moet weten dames en heren, ik ben best onhandig. En met best, bedoel ik heel erg. M'n moeder vertelde dat dat pas sinds m'n puberteit zo is en dat het daarvoor juist het tegenovergestelde was.
I solute you hormones!
Ik werd dus voordat ik überhaupt een dag gewerkt had, al zenuwachtig bij de gedachte dat ik een scherp mes in m'n handen zou hebben en borden of glazen zou kunnen laten vallen. Dat eerste bleek reuze mee te vallen, dat tweede niet. Ik heb verschillende keren mensen een flinke bierdouche gegeven ("Dank u vriendelijk en tot nooit meer ziens") en ik kan je vertellen, dat was minder prettig. Voor beide partijen.
Mijn interesse voor koken en gezond eten kwam eigenlijk pas twee jaar geleden. Ik heb tot m'n 24e in een studentenhuis gewoond en daar was de keuken zo smerig dat ik amper m'n pan op het fornuis durfde te zetten, laat staan een lekkere maaltijd wilde bereiden. Nu woon ik in een appartementje met een eigen keuken. WAL-HAL-LA! Ik heb altijd wel redelijk gezond gegeten maar nooit heel bewust. Pas toen ik het boek 'Eet jezelf mooi, slank en gelukkig' van Amber Albarda las (waarin wordt uitgelegd hoe je voedsel voor je kan laten werken), ben ik echt anders gaan eten en me er ook voor gaan interesseren. En daar horen in mijn geval kookprogramma's bij.
Oh en vooral rond kerst...dan is het helemaal smullen geblazen met 24kitchen. Ysai (m'n broertje die ook hooked is) en ik hebben ook naar aanleiding daarvan, besloten dat we dit jaar een 5 gangen diner gaan bereiden met kerst. En serieus, ik heb er nu al zin in. Niet alleen in het eten zelf maar vooral in het koken. Het is echt zo dat als je het zelf bereid hebt, het lekkerder smaakt omdat je weet dat er zorg aan is besteed.
Trouwens, als je soms die programma's ziet op 24kitchen baal ik dat ik geen ander beroep heb gekozen. (Nou denk ik dat sowieso wel eens want ik ben zo arm dat het zeer doet). Of ik er genoeg talent en geduld voor zou hebben, is een tweede maar man oh man, die reizen die ze mogen maken! Die crossen de hele wereld over om overal te vreten. En dan niet zomaar een verlept broodje bal van een aftandse snackbar. Nee, alleen maar specialiteiten van een bepaald land of streek. Hoe geweldig is dat? En dan zie je ze daar zo heel kut en vervelend in het mooiste natuurgebied van de wereld, met twee pannetjes en een zongebruinde bakkes die gerechten namaken. En proosten met mega lekkere wijnen, vers uit het vat. Bah, wat ontzettend zwaar.
Die Jamie Oliver trouwens, die kookt wild. Als hij ergens olijfolie overheen giet, ligt niet alleen de helft op de grond maar vindt hij het ook nodig om het te druppelen vanaf twee meter hoogte. Hetzelfde met "a pinch of salt". Hij kan het net zo goed door de kamer smijten, dan komt dezelfde hoeveelheid op het eten terecht. En dan die handbewegingen bij zinnen als "I'm making a beautiful salad with lovely fresh herbs and delicious spicy chicken". Dat lijkt op in het wildeweg boksen en hopen dat je iets raakt.
En hij slist. Ook heerlijk. "And as a finishing touch, a pinch of spit".
Maar ook hij kookt gezellig. Al die kookprogramma's zijn gezellig. Omdat het gaat om genieten van lekker eten en daar moet je de tijd voor nemen. En dat is mijn slogan. Bedankt Nadeche.
P.S. Als iemand mij ooit nog professioneel wil leren snijden (je weet wel, zo ratatatatatatat. Klaar!) dan sta ik daar geheel voor open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten