Bereid je maar voor.
Dit wordt de zoveelste blog over het gebruik van mobiele telefoons.
Dit wordt de zoveelste blog over het gebruik van mobiele telefoons.
En dat we er allemaal
behoorlijk asociaal door worden.
Natuurlijk ben ik zelf ook
schuldig. Zo niet, extreem schuldig.
Ik ben een van de misdadigers
die hun telefoon ook meeneemt naar de plee. Om ‘gezellig’ even Facebook te
checken of Whatsappjes terug te lezen die ik al een eeuw van buiten ken. Met
als gevolg dat ik altijd veel langer op de wc zit dan noodzakelijk is.
Soms heb ik van die
momenten dat ik opstijg uit m’n eigen lichaam, neerkijk op mezelf en denk:
WAAROM?!
a) Omdat ik al sinds ik klein ben, droom van enorme
aambeien en die hoop te kweken door veel langer op de bril te zitten dan nodig
is.
b) Omdat ik het geluid van m’n eigen plas rustgevend
vind.
c) Omdat ik high word van de geur van chloor.
d) Omdat ik niks fijner vind dan m’n broek te laten
zakken in gesloten ruimtes.
Ik kan doorgaan tot en met
de letter ‘Z’ en geen een antwoord zou logisch kunnen verklaren waarom ik dit
doe. Op elk ander moment van de dag kan ik knuffelen met m’n mobiel, zo lang en
hoe vaak ik maar wil. Waarom dan ook nog in het kleine kamertje?
Omdat ik fucking
verslaafd ben.
En de rest van de Westerse
beschaving met mij. Overal waar mensen zijn, zie je mobieltjes.
Op straat, in de trein, in
de kroeg, op het werk, in de sportschool en ga zo maar door.
Het lijkt wel of we met z’n
allen in onze broek schijten om sociaal te zijn. Stel je toch eens voor dat een
vreemde zomaar tegen je begint te praten.
Jeetje, wat vre-se-lijk.
Ik dank God op m’n blote,
blauwe knietjes dat me dat nog nooit is overkomen maar mocht dat in de toekomst
toch het geval zijn, heb ik m’n survival-stappenplan al uitgewerkt.
1. Maak NOOIT oogcontact.
2. Kijk altijd verveeld. Houdt dit de vreemdeling niet
tegen, doe dan of je een ernstige psychische stoornis hebt of een flinke
hoeveelheid alcohol en/of drugs in je systeem hebt.
3. Hou altijd je mobiel gereed. Ligt ie niet in je hand,
zorg dan dat je ‘m in je broekzak hebt of in een vakje in je tas waar je
makkelijk (lees: binnen 0 en 3 seconden) toegang toe hebt.
4. Check altijd je berichten, e-mails, Facebook, Instagram,
Twitter, Pinterest, Youtube en de rest van je apps. Als je wil kan je ook zelf
nog wat online zetten, zoals een tweet: “Creepy stranger is looking at me like
he wants to talk or something. #goaway #leavemealone #mindyourownbusiness #pleasedontrapeme
#livingthemobilelife”.
5. Pleeg een fake telefoontje. Zorg er wel voor dat je
telefoon dan op vliegtuigmodus staat want het zou lullig zijn als je tijdens je
neppe gesprek ineens echt gebeld wordt. Dat is voor iedereen verwarrend.
6. Ren weg. In stilte dan wel krijsend.
Ik zag laatst op internet
een foto van een houten bord dat in een restaurant hing met:
Belachelijk, iemand zo in
het sociale diepe gooien.
Maar mensen, serieus. Ik
zou het een te gek plan vinden om een nationale feestweek in het leven te
roepen die viert dat we allemaal onze mobiel thuis laten. Een week lang.
Ja, dat is ontzettend
spannend maar geloof me, we’ll survive. Misschien leren we er zelfs wat van. Kunnen we dat na die week
weer lekker op Facebook pleuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten